Kwaliteit belangenbehartiger

Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden: belangenbehartigers in letselschadezaken onder de loep

Op 15 oktober 2024 deed het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden een uitspraak die stof heeft doen opwaaien in de letselschadebranche. In een kort geding tussen Columbus Letselschade en verzekeraar Unigarant draaide het om een cruciale vraag: kan een verzekeraar, zoals Unigarant, weigeren om zaken te doen met een specifieke belangenbehartiger? Deze kwestie raakt niet alleen de professionals in de branche, maar vooral ook de slachtoffers van letselschade.
 
Mag een verzekeraar weigeren om zaken te doen met een belangenbehartiger?
Het gerechtshof gaf aan dat dit mogelijk is, maar dat er duidelijke voorwaarden zijn. Een verzekeraar kan besluiten niet samen te werken met een belangenbehartiger, mits er goede redenen zijn, zoals:
 

  • Een gebrek aan betrouwbaarheid, bijvoorbeeld door het verstrekken van onjuiste informatie.
  • Een tekort aan kennis of ervaring om slachtoffers adequaat bij te staan.
  • Het vragen van buitensporig hoge buitengerechtelijke kosten.
  •  
    Daarnaast stelde het hof dat verzekeraars mogen meewegen of een belangenbehartiger ‘ongebonden’ is, wat betekent dat deze niet is aangesloten bij een keurmerk of beroepsvereniging die een kwaliteitscontrole uitoefent.
     
    Wat betekent dit voor slachtoffers van letselschade?
    Op het eerste gezicht lijkt deze uitspraak logisch: als een belangenbehartiger niet te vertrouwen is, moet een verzekeraar de mogelijkheid hebben om samenwerking te weigeren. Maar hier wringt het: het slachtoffer heeft het recht om zelf zijn of haar belangenbehartiger te kiezen. En dit brengt een andere vraag naar voren: moeten verzekeraars bepalen wie wel of niet als belangenbehartiger mag optreden?
     
    Verzekeraars hebben een eigen belang, dat niet altijd overeenkomt met het belang van het slachtoffer. Wanneer zij kunnen bepalen wie wel of niet geschikt is als belangenbehartiger, kan dit ten koste gaan van de bescherming van slachtoffers. Ik geloof daarom in onafhankelijk toezicht, bijvoorbeeld door het NKL en/of het NIVRE. Dit biedt slachtoffers bescherming tegen onbetrouwbare partijen, zonder dat verzekeraars hier een doorslaggevende rol in spelen.
     
    Een stap in de goede richting, maar nog niet de oplossing
    De uitspraak van het gerechtshof is een stap vooruit, maar toont ook aan dat er meer duidelijkheid en regulering nodig is in de letselschadebranche. Een verbod op ongebonden belangenbehartigers lijkt er vooralsnog niet te komen, maar ik geloof dat dit een belangrijke stap zou zijn om de belangen van slachtoffers beter te beschermen. Natuurlijk is dit geen garantie dat alle problemen verdwijnen, maar in de huidige situatie is de markt zo divers en ondoorzichtig dat het voor een slachtoffer bijna onmogelijk is om te bepalen of de gekozen belangenbehartiger echt kundig is en integer handelt.

    Gerelateerde posts