In een vorige blog heeft mijn stagiaire, Jillian Birza, de vraag onderzocht of een verzekeraar zomaar kan terugkomen op een erkenning van aansprakelijkheid. Een recente uitspraak van de Rechtbank Rotterdam van 14 februari 2024 biedt nieuwe inzichten.
De achtergrond van de zaak
Op een lenteavond in 2019, meer specifiek op 7 april om 17:57 uur, vond er een ongeval plaats op de A12 bij Zoetermeer. Bij dit ongeval waren drie auto’s betrokken. Een van deze auto’s was verzekerd bij Allianz en een andere bij AMS. De derde auto was onschuldig en werd geraakt door de eerste twee auto’s die met elkaar in botsing kwamen en begonnen te spinnen.
Allianz erkende per e-mail op 14 januari 2020 de aansprakelijkheid voor het ongeval. Na het ontvangen van aanvullende rapporten van de politie en de Verkeersongevallenanalyse (VOA), bevestigde Allianz op 26 februari 2021 opnieuw de erkenning van aansprakelijkheid. Echter, later diezelfde dag trok Allianz deze erkenning in, stellende dat ze te snel een conclusie had getrokken en dat het nog niet duidelijk was wie aansprakelijk was voor het ontstaan van de aanrijding.
Op 8 oktober 2021 bracht Ongevallen Analyse Nederland (OAN) in opdracht van Allianz een rapport uit, waarin werd geconcludeerd dat de eerste aanrijding tussen de betrokken auto’s plaatsvond op rijstrook 1, wat zou suggereren dat de verzekerde van AMS van richting veranderde of naar links stuurde kort voor de eerste aanrijding.
Op 6 december 2021 trok Allianz de erkenning van de aansprakelijkheid terug, stellende dat het ongeval te wijten was aan de verzekerde van AMS. Echter, op 22 juni 2022 hield de advocaat van AMS Allianz aan hun eerder gedane erkenningen van aansprakelijkheid. AMS stapte naar de rechter.
Het oordeel van de rechter
De rechter begon zijn oordeel met de verklaring dat een verzekeraar die aansprakelijkheid heeft erkend, niet zomaar van gedachten kan veranderen. Als er na de erkenning een deskundige komt die een andere mening heeft over de aansprakelijkheid, of een eerder onderzoek als onvoldoende bestempelt, is dat niet genoeg om de erkenning terug te draaien. Dit komt omdat als het rapport van de deskundige later onjuist of onvoldoende wordt bevonden, dit volgens algemeen geaccepteerde opvattingen voor rekening van de verzekeraar komt. Alleen als er sprake is van bedrog mag een verzekeraar een erkenning intrekken, maar bedrog had Allianz niet gesteld noch bewezen.
Uiteindelijk oordeelde de rechter dat zelfs als de feiten van het ongeval anders waren, dit geen reden was voor Allianz om hun erkenning in te trekken. Eventuele fouten van Allianz bij het erkennen van aansprakelijkheid komen als professioneel WAM-verzekeraar voor hun rekening en risico.
Conclusie
Het oordeel van de Rechtbank Rotterdam benadrukt het belang van zorgvuldigheid bij het erkennen van aansprakelijkheid. Verzekeraars moeten ervoor zorgen dat ze over alle relevante informatie beschikken voordat ze een dergelijke erkenning doen. Voor slachtoffers biedt dit natuurlijk bescherming, omdat ze erop kunnen vertrouwen dat als aansprakelijkheid is erkend, dit niet zomaar mag worden ingetrokken. En dat is maar goed ook!
