Het begon in 1999. Een man, zijn vrouw en zijn moeder worden vanachter aangereden door een verzekerde van AEGON. Zijn vrouw breekt daarbij een nekwervel en stelt Aegon eind 1999 aansprakelijk. De verzekeraar erkent aansprakelijkheid en betaalt de vrouw in 2005 ruim € 135.000 aan schadevergoeding. In 2002 stelt de man AEGON aansprakelijk. Vervolgens volgt er een bijzonder moeizame behandeling van zijn zaak. Zo moeizaam dat de man aanvullende smartengeld eist van AEGON. Terecht?
Whiplash
De man liep door het ongeval een whiplash op. Niet alleen moest hij talloze keren naar de fysiotherapeut, ook had zijn kwetsbare persoonlijkheid een klap gekregen. Hij werd depressief, begon zelfmoordneigingen te uiten, en werd zelfs vier maanden opgenomen in een psychiatrische instelling. Ondertussen liep de uitbreiding van de boerderij tot zorgboerderij met horeca niet goed. Hij moest uitstel van betaling aanvragen.
Koerswijzigingen AEGON
Gedurende de behandeling van de letselschadezaak wijzigt AEGON zijn koers. In 2007 komt er een nieuwe schadebehandelaar in het dossier. Hij acht een beperkingenprofiel onmisbaar. Eerder was over een beperkingenprofiel niet gerept. Ook wordt de causaliteit in twijfel getrokken. Zijn de klachten die de man heeft wel het gevolg van het ongeval? In 2005 vond de medisch adviseur van AEGON dat het causaal verband voldoende was onderbouwd. In 2007 was dit ineens anders. En tot slot weigerde AEGON een verzekeringsarts in te schakelen, terwijl dat wel gebruikelijk is als er geen rapport van een neuroloog voorhanden is.
Late bevoorschotting
Bovenop de verschillende koerswijzigingen, kwam ook de bevoorschotting pas laat op gang. In 2006 betaalde AEGON het eerste voorschot van ‘slechts’ € 7.500. De man had hier toen al 4 jaar lang om gevraagd. Het volgende voorschot werd weer 4 jaar later betaald, in 2010. Dit was ruim 10 jaar na het ongeval.
Secundaire victimisatie
Zoals uit bovenstaande duidelijk blijkt, de behandeling van de zaak liep stroperig. Zo stroperig dat de man vond dat hij recht had op extra compensatie. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden buigt zich over het verzoek van de man en is het met hem eens. Maar het Gerechtshof vindt ook dat de langdurige procedure deels aan de man te wijten is. Hij had AEGON pas 3 jaar na het ongeval aansprakelijk gesteld. Begrijpelijk, omdat hij voor zijn vrouw wilde zorgen. Maar hierdoor ontstonden er gerechtvaardigde twijfels bij AEGON over het causaal verband. Bovendien deed de man traag over het verstrekken van alle benodigde medische en financiële stukken.
Ondanks dat de man medeverantwoordelijk was voor de langdurige procedure, had AEGON onrechtmatig gehandeld, aldus het Gerechtshof. Er was sprake van secundaire victimisatie: onrechtmatige schadeafwikkeling. Het Gerechtshof geeft het volgende aan:
“Het hof acht het aannemelijk dat de man door deze onzorgvuldige (en trage) wijze van behandeling immateriële schade heeft opgelopen (naast de door hem opgelopen schade door het ongeval) en begroot deze schade naar redelijkheid en billijkheid op € 10.000.”
Deze vergoeding voor de secundaire victimisatie komt bovenop de € 15.000 smartengeld die het Gerechtshof de man ook toekent. Al met al, met alle andere schadeposten erbij, heeft de man recht op een schadevergoeding van ruim 4ton.
Nog niet eerder voorgekomen
Voor zover wij weten is de uitspraak van het Gerechtshof baanbrekend. Nog niet eerder heeft een slachtoffer smartengeld ontvangen voor secundaire victimisatie. Laten we hopen dat dit een duwtje in de rug is, en dan niet alleen voor verzekeraars, ook voor slachtoffers, om voortvarend te werk te gaan en om in harmonie samen te werken naar het einddoel: een redelijke vergoeding voor de geleden schade.
