Iedereen die mij goed kent, weet dat ik een groot skifanaat ben. Ik moet eigenlijk ieder jaar wel op skivakantie. Heerlijk in de sneeuw de berg af skiën, het liefst met een voorjaarszonnetje erbij. Daar word ik helemaal gelukkig van. Toen ik de uitspraak van het Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch van 15 september 2022 las, werd dan ook mijn interesse gewekt. Deze uitspraak betreft een 24-jarige skiër die in SnowWorld was gevallen na een sprong van een schans. Hij viel op zijn rug en liep door dit skiongeval een dwarslaesie op.
Toedracht
Het skiongeval gebeurde als volgt. Benadeelde was op 18 november 2016 in SnowWorld met vrienden gaan skiën. In de skihal bevonden zich twee skipistes voor gevorderden met een lengte van ongeveer 400 meter en twee skipistes voor beginners van circa 100 meter. Ook was er een Funpark en een berghut. De berghut ligt onder het Funpark, tussen de pistes voor de gevorderden in. Het Funpark is een afgesloten gebied van de skihal waar skiërs en snowboarders een parcours met diverse rails, schansen en andere obstakels kunnen afleggen.
Benadeelde is met zijn vrienden een aantal malen op de gevorderde piste naar beneden geskied. Daarna wilden zij naar de berghut gaan. Zij zijn, op weg daarnaartoe, het Funpark binnen geskied. Benadeelde heeft vervolgens in dit Funpark een schans genomen en is daarbij ten val gekomen. Bij deze val liep hij een dwarslaesie op.
Verklaring van benadeelde
Benadeelde verklaarde tegenover de rechter dat hij op het moment van het ongeval voor de tweede keer in SnowWorld was. Eerder was hij daar geweest toen hij 16 was. Een ervaren skiër was hij dus niet.
“De dag van het ongeval was ik voor de tweede keer bij SnowWorld. De eerste keer dat ik in SnowWorld kwam, was ik ongeveer zestien jaar. De dag van het ongeval was voor de tweede keer. We waren met zeven personen. Op twee na, waren wij niet ervaren wat betreft skiën. Ik wist nog van de eerste keer hoe SnowWorld was ingericht. Ik ben met de stoeltjeslift naar boven gegaan. Ik heb er niet op gelet of bij de stoeltjeslift waarschuwingsborden hingen. Ik heb mij niet gerealiseerd op dat moment dat ik een zeker risico liep omdat ik geen ervaren skiër was.”
Verklaring van getuige
Ook was er een getuige (een zzp snowboardcoach) die ten overstaan van de rechter een verklaring heeft afgelegd.
“Ik heb het ongeval zien gebeuren, ik zat in de sleeplift naar boven. (..) Ik heb gezien dat benadeelde plat op zijn rug op het landingsgedeelte van de schans terechtkwam.
(..)
Normaal gesproken kun je de veiligheidsmaatregelen die op de borden staan bij het betreden van het Funpark niet over het hoofd zien. Je moet erg veel moeite doen om via een andere route dan via de ingang het Funpark te bereiken.
Als je het Funpark betreedt, kun je zonder de hindernissen te nemen naar beneden. Je kunt de hindernissen omzeilen.
(..)
Als je van het Funpark gebruik maakt, kun je links en rechts van de schans naar beneden. De ruimte rechts van de schans is volgens mij aanmerkelijk ruimer.
(..)
Op de datum van het ongeval, u houdt mij voor dat dit 18 november 2016 was, bevonden zich waarschuwingsborden bij de ingang van het Funpark. Als je vaker gebruik hebt gemaakt van piste 2 zou je kunnen weten dat je van piste 2 naar de berghut kunt skiën.”
Het oordeel van de rechter
Met een dwarslaesie is het natuurlijk meteen duidelijk dat de benadeelde door het skiongeval fors letsel had opgelopen. Hij eiste daarom van SnowWorld schadevergoeding. De rechter ging hier echter niet in mee. In eerste aanleg geeft de rechter aan:
De rechtbank stelt voorop dat bij iedere volwassene bekend mag worden verondersteld dat skiën een sport is, waarbij gevaar op vallen bestaat met mogelijk (ernstig) letsel tot gevolg. Een bezoeker van een indoor skihal stelt zich daarmee vrijwillig bloot aan een activiteit waarvan hij weet dat er risico’s bestaan op vallen en daarmee gepaard gaand letsel. Een dergelijk risico op letsel is temeer aan de orde bij het betreden van een gebied als het Funpark, waarin obstakels zijn aangebracht. Op de exploitant van een indoor skihal rust de plicht om ervoor zorg te dragen dat het gebruik van de aangeboden faciliteiten veilig kan gebeuren. Zo moet de exploitant er bijvoorbeeld voor zorgen dat de skifaciliteiten in goede staat verkeren en moet hij voldoende en duidelijke informatie verschaffen. Een exploitant van een indoor skihal mag daarbij verwachten dat een volwassene, die gebruik maakt van de geboden skifaciliteiten, een normale mate van oplettendheid en voorzichtigheid in acht neemt. Bij een dergelijke normale oplettendheid hoort in ieder geval ook het lezen van de door de exploitant aangebrachte informatie- en waarschuwingsborden. Op de volwassen bezoeker rust in zoverre ook een eigen verantwoordelijkheid, juist omdat deze geacht wordt te weten dat de skisport risico’s kent.
Uiteindelijk komt de rechter in Hoger Beroep tot het oordeel dat SnowWorld voldoende had gewaarschuwd voor de gevaren. Ook oordeelt de rechter dat de schans niet onveilig en gevaarzettend was. Tot slot en alles in onderlinge samenhang bezien, komt de rechter tot de conclusie dat SnowWorld niet is tekortgeschoten in de op haar rustende zorgvuldigheidsverplichtingen aangaande de veiligheid in de skihal/het Funpark. Hoewel dus de schade voor benadeelde enorm was, hoeft SnowWorld deze schade niet te vergoeden. De benadeelde wordt in het ongelijk gesteld.
Tot slot
Naar aanleiding van de uitspraak van het Gerechtshof begrijpt u dat de volgende keer dat ik ga skiën, ik extra voorzichtig zal zijn. Geen schans voor mij 😉
Heeft u vragen over het aansprakelijkheidsrecht of heeft u letselschade opgelopen? Neem dan kosteloos contact met mij op. U kunt mij bereiken op 050-7074742 of e-mailen op info@smitjuridischadvies.nl.
